Dün benim için oldukça etkili ve büyüleyici hatıralarla ve atlatılan bir badireyle dolu olan ilginç bir gündü. 1999 Eylül ayından bu yana ailemin ikamet ettiği Karşıyakanın, şehri ve insanı ile bütünleşmiş olan futbol takımı final karşılaşması için Ankaraya gelirken, İzmirden, Denizliden Kocaeliden yüzlerce otobüs yollara dökülürken böylesine güzel bir sinerjiye kayıtsız kalamazdım. :)
Ben de bir kaç arkadaşım ile haberleştikten sonra stadın yolunu tuttum. Atmosfer muhteşemdi, stada yaklaştıkça artan 35 plakalı araçlar bir an olsun İzmirde olduğumu düşündürdü bana, tepelerin arkasından canım Ege Denizini aradım ama bulamadım :(
Hele ki stada yaklaştığımız anda ışıklarda duran araçların bizleri selamlaması ve karşılıklı KAF KAF çekmemiz çok hoşuma gitti. Adeta Ankarada İzmiri yaşadık bu bir kaç saat içerisinde.Maç başladıktan sonra 10000 kadar ateşli Karşıyaka taraftarına karşılık, sayıları 300ü geçmeyen Kasımpaşa taraftarı yakın tribündeki taraftarları taciz etmekten çok da ileriye gidemediler. Bizlerse İzmiri, İzmirliliği, Karşıyakayı yaşadık hep beraber, omuz omuza marşlar söyledik, güldük, eğlendik. Daha maçın 2. dakikasında öne geçen KAFKAF taraftarını umutlandırmasını bildi ki keşke sonunda da mutlu bir şekilde uğurlayabilseydi. Birinci lig sana yakışırdı Karşıyaka, Birinci lige İzmir yakışırdı aslında.
Tribünlerde ilginç olan bir diğer nokta ise KSK tribünlerinde bir sürü Anadolu Kulübünün taraftarının KAFKAFı desteklemesiydi. Ankaragücü, Orduspor herkes kırmızı yeşilli tribünleri doldurmuşlardı. Ama olmadı, umutlar dualar yetmedi, belki de kısmet değilmiş be KSK, kısmet değilmiş.
112. dakikada yenilen golden sonra dahi susmadı taraftarın, hep destek, tam destek için bağırdı, bağırdı. KSK oyuncuları da formalarının hakkını vermek için özellikle son beş dakika inanılmaz mücadele verdiler. Peki ya sonrası hüsran. Ağlayanlar, bu aşk uğruna ağlayanlar..Kasımpaşanın futbolcu olmuş ama ahlak unsurlarını toparlayamamış kalecisi Tolga, zaten üzgün olan KSK taraftarının üzerine attı direkt topu, kime nereye geleceğini umursamadan. Tabii taraftar bu noktadan sonra dayanamadı, sahaya atlayan KSK amigosuna da saha içerisinde saldırılınca, Kasımpaşanın taraftarları da sahaya inince kıyamet koptu. Teller söküldü, sahaya girildi bir hışımla. Biz ise çıkan arbededen uzaklaşabilmek için çabaladık durduk, birbirimizi kolladık, başımıza bir şey gelmesin diye. Taraftarlık, birliktelik güzeldi ama holiganlık yakışmadı sana Karşıyakam. Bu yaka başka yakaydı ama fair playdan uzaklaşmak yakışmadı sana..
Bir kaç güzel enstantene:
Göztepe atkısı açan bir taraftara arka sıralardan yorum: Ulen Göztepe bizim rakibimiz olamaz, baklavasına maç yapıyor oğlum onlar.. :)
300 kişi ile KSKye laf atan Kasımpaşa taraftarına KSK taraftarından akıl dolu cevap:
bir iki üç dört beş.. (tribünü sayıyorlar..)
Hele ki ampüllü bir tezahurat vardı ki gülmekten kırdı geçirdi bizleri..
Karşıyaka Resmi Web Sitesi: http://www.ksk.org.tr
